Iragarpenezko Arakatzearen ikuspegiarekin bat etorriz, tresnaren oinarria da gertaera atseginak edo onak identifikatzea eta gertaera horien maiztasuna zehaztea, bizi kalitatearen alderdi garrantzitsuetan duten zuzeneko eragina dela eta (ikerketek frogatu dutenez, erabiltzaileek zenbat eta gertaera atsegin gehiago sentitu, orduan eta bizkorrago izango dute gogoa, autoestimua biziagotuko zaie edo gertaera txarren ondorioak konpentsatu edo murriztuko zaizkie).
Tresna horren esparruan, arreta zerbitzu bateko gertaera positiboak izango dira erabiltzaileek, profesionalek eta senideek eguneroko bizitzan izaten dituzten egoerak, jarrerak edo gertakari txikiak, betiere haiengan guztiengan eragin onuragarria dutenak, zoriontasun, poztasun edo gogobetetze sentimenduak sorrarazten dizkietelako. Egia da pertsonek gertaera atsegintzat hartzen dutena aldatu egiten dela norbanako batetik bestera eta egoera batetik bestera, eta denboraren poderioz ere aldatu egiten dela; beraz, zaila da ziurtatzea gertaera jakin bat, berez, positiboa edo ona dela pertsona guztientzat, egoera guztietan eta edozein unetan gertatzen dela ere. Hala eta guztiz ere, badira alderdi batzuk gertaera batek ezaugarri horiei lotzeko aukera handitzen dutenak:
«Gertaera positiboa» delako terminoa pertsona gehienentzat oso adierazgarria ez denez, egoki deritzogu, tresna aplikatzeko prozesuaren esparruan, gizabanakoarentzat atseginak, gogobetegarriak edo garrantzitsuak diren gertaerak aipatzea. Horrela, litekeena da eragin atsegina duten mota guztietako gertaerak barruratzea, bai halako gertaerak zuzenean sorrarazten dituztenak, bai gertaera txarren ondorioak konpentsatu edo murrizten dituztenak. Horiek guztiak garrantzitsuak eta esanguratsuak dira pertsonarentzat.